आमन्त्र् _āmantr

आमन्त्र् 1 Ā.

1 To bid farewell, bid adieu; आमन्त्रयस्व सहचरम् Ś.3; लताभगिनीम् Ś.4; Ku.6.94; K.223.

-2 To speak to, call out to, address, converse with; तमामन्त्र- याम्बभूव K.81,197, Ve.1; A. R.3.

-3 To say, speak; परिजनोप्येवमामन्त्रयते K.195.

-4 To call, invite, ask (to come); आमन्त्रयध्वं राष्ट्रेषु ब्राह्मणान् Mb.

-5 To invoke.